من ديوونه ي اين پسرم

خدايا شكرت

براي داده و نداده ات شكر

خدايا ممنونم كه منو لايق اين فرشته دونستي

توي اين مدت كه مهديار رو كنارم داشتم فهميدم كه خدا چقدرررررررررررر منو دوست داره و من خوشبخت ترينم

به يمن قدمهاي كوچيك اما پر بركت مهديارم طعم شيرين مادر بودن رو گذشت رو زندگي رو احساس كردم

و بابت همه اينا خداوند مهربونم رو شاكرم اين روزها مهديار ديگه كمي شيرين كاري ميكنه و با صداهاي نامفهومي كه در مياره دلي از ما ميبره كه نگوووووووووووو

مرتب دارم ازش عكس ميگيرم تا لحظه لحظه بودنمون كنار هم ثبت بشه و برامون يادگاري بمونه

اينم چند تا عكس هست كه همين امروز گرفتم

بگو ماشالله

اينم جاي واكسن پسرم

بميرم الهي